MÓJ DOM

Dwie równoległe historie - Polki, w roku 1939 deportowanej przez Sowietów na Syberię a po zakończeniu wojny osiadłej na tzw. Ziemiach Zachodnich oraz Niemki, z których to terenów właśnie musiała uciekać. Ich intymne opowiadania o wojnie i przymusowych przesiedleniach przeplatają się ze sobą. Polska, Syberia, Pomorze, Niemcy, pośrodku układanka składająca się z pokoju, strat, wilków, zimna, głodu i śmierci. Obrazy te powstają w myślach, gdy kamera precyzyjnie okrąża powszedni dzień starszych Dam. Opowiadanie jest przy tym płynne jak zmieniające się fronty wojny i losy tych obydwu Pań. Częściowo jest to tradycyjne opowiadanie składające się z fragmentarycznych wspomnień utraconego dzieciństwa i ojczyzny. Podczas gdy te spokojnie mówiące Damy pozwalają się do siebie bardzo zbliżyć, wyświetlane na gołych ścianach zdjęcia archiwalne i krajobrazowe otwierają abstrakcyjną, odległą przestrzeń przeżyć.